NU

S L A A P

“Ik heb 17 dagen niet geslapen.
En ik ben niet moe.
Mijn bewustzijn is klaarwakker.
In een naastgelegen kamer,
door een flinterdunne muur afgesneden,
en houdt me de hele tijd in de gaten.
Ik ben even helder als altijd.
Misschien zelfs wat helderder”.

SLAAP is een performance geïnspireerd op het gelijknamige boek van Haruki Murakami. Het gaat over een vrouw die 17 dagen niet geslapen heeft. Deze slapeloosheid voelt anders dan de slapeloosheid die ze in haar studententijd wel eens meemaakte: dit keer is ze op raadselachtige wijze niet moe. En ze heeft tijd over…

Het schemergebied tussen wakker zijn en slapen, leven en dood fascineert me. De vrouw probeert in de extra tijd die ze plotseling heeft met volle overgave in het leven te staan en tegelijkertijd te duiden en betekenis te geven aan wat er met haar gebeurt. Verbeelding en waarneming vermengen zich. Er onstaat een dans tussen haar zintuigen en het hoofd.

Vanuit mijn onderzoek naar TIJD en tijdsbeleving, waarvoor ik naar Tokio en Australië reisde, ontstond de performance SLAAP. Hierin onderzoek ik wat er gebeurt als je niet slaapt, altijd wakker bent. Wat doe je met deze ‘extra’ tijd? Hoe kronkelen gedachten? Wat gebeurt er met je staat-van-zijn? Ben je aanwezig of afwezig?

Speeldata:
– Zaterdag 17 maart, Den Bosch, 3 Mollen festival, tijd: 20:30
– Donderdag 5 april, Arnhem Generale Oost, Uurtje Oost in Rijntheater, tijd: 17:00
– Vrijdag 19 oktober, Utrecht, Monsteren in Theater Kikker, tijd: 20:30

IN PROGRESS….

Everywhen, proeve op de tijd

Het basis-idee voor de voorstelling Everywhen, proeve op de tijd is voortgekomen uit een onderzoek naar TIJD en tijdsbeleving, waarvoor ik in 2015 een ontwikkelbudget kreeg van het Amsterdams Fonds voor de Kunsten (zie OVER)

In 2015 speelden Britt Bakker en ik een korte versie van Everywhen op het Brainwash Festival in Theater Frascati Amsterdam. Daarop ontwikkelen wij de voorstelling nu verder.

We willen het publiek meenemen in een voorstelling, waarin verhalen over tijdsbeleving, verwondering over het detail, vertraging en onverwachte gebeurtenis zodanig gecomponeerd zijn dat het een nieuwe geïntensiveerde beleving van het Nu oproept. Een ervaring waarin men steeds meer los komt te staan van verwachtingen, logica en lineaire tijd.

Het is vergelijkbaar met een droomtoestand waarin de urgentie van de (vaak intrigerende) gebeurtenissen en het tarten van logische dimensies als tijd en plaats zowel vervreemdend als volkomen reëel aandoen. Waar verwondering gepaard gaat met overgave aan het moment.

Het doel is de voorstelling op specifieke locaties te spelen waar tijd op de een of andere manier voelbaar is. Dit kan een oud treinstation zijn in Antwerpen, achter de paspoortcontrole op Schiphol of op een eiland als Terschelling, waar de cyclische aanwezigheid van de natuur nadrukkelijk voelbaar is.